Poremećaji psihomotorike

Psihomotorika je motorički izražaj psihičkog stanja.

Motorička aktivnost u najširem smislu odnosi se na:

• pokreti tijela i ekstremiteta, 
• mimika i 
• gestikulacija.

Grubo rečeno, psihomotorika je sposobnost koordinacije ruku i nogu, zatim sposobnost koordinacije ruku, nogu i očiju i sl. U svakodnevnom životu nailazimo na nj pod pojmom urođena spretnost.

• Bolesno psihomotorno uzbuđenje je povezano je s povećanim emocionalnim uzbuđenjem (eksplozivna  pražnjenja afekta).
• Reaktivni bijes - psihomotorno uzbuđenje i afektivno sužena svijest - reaktivno djelovanje (neposredni, automatski odgovor na podražaj),
• Hipomotorika – usporena psihomotorika (u depresiji).
• Katatoni nemir – u shizofreniji.
• Katalepsija – voštana savitljivost.
• Stereotipni pokreti – u sch.
• Manirizam i bizarnosti – u sch.
• Zapovjedni automatizmi – eholalija, ehomimija, ehopraksija (u sch).

Poremećaji psihomotorike nisu posljedica organskog oštećenja, već su izraz poremećenog psihičkog stanja.

1. SNIŽENA (KOČENA) PSIHOMOTORIKA

Snižena motorička aktivnost, obuhvaća sve prijelaze od lagano usporenih kretnji, preko tromosti do potpunog gubitka aktivnog i spontanog kretanja – stupor.

• Stupor
• Katalepsija (flexibiltas cerea)
• Negativizam
• Mutizam
• Manirizam
• Stereotipija
• Automatizam (ehomimija, ehopraksija, eholalija)

2. POVIŠENA (OTKOČENA) PSIHOMOTORIKA

Povišena motorička aktivnost, obuhvaća sve prijelaze od blago povišenih kretnji, preko ubrzanih pokreta, nemira i uznemirenosti do agitiranog stanja. 

• Psihomotorno uzbuđenje (manija, intoksikacija, sindrom frontalnog režnja, delirij)
• Katatono uzbuđenje
• Impulzivne radnje

Vezani članci
Hitna (urgentna) stanja u psihijatriji

Posted in: poremećaji, psihijatrija, psihomotorika