- Psihogene: duševni poremećaj je rezultat neadekvatno odgovora na konflikt između realiteta i želja pojedinca.
- Somatogene: duševni poremećaj je posljedica poremećene funkcije SŽS-a, koji se prijenosi genetski tj. nasljeđem.
- Suvremeno gledište: duševni poremećaj je rezultat interakcije nasljednih (genetskih), fizičkih i psihosocijalnih.
Uzroci nastanka duševnih poremećaja
Duševni poremećaj je rezultat interakcije osobnosti s predisponirajućim i precipitirajućim čimbenicima.
1.
PREDISPONIRAJUĆI čimbenici su oni koji čine osobu podložnom ili ranjivom za razvoj duševnog poremećaja.
Najznačajniji predisponirajući čimbenici su:
- genetski (geni ili kombinacija gena daju predispozicijsku dijatezu za duševni poremećaj),
- dobni (adolescencija, involucija, starost)
- spolni (u kombinaciji s psihosocijalnim čimbenicima)
„ Predispozicijski značaj gena potvrđuju slijedeća opažanja:2.
- učestalost shizofrenije je veća u potomaka shizofrenih nego u općoj populaciji,
- učestalost bipolarnog afektivnog poremećaja veća je među potomcima bolesnika od tog poremećaja nego u općoj populaciji,
- ima sve više dokaza da su i neke vrste demencija hereditarne (nasljedne)
PRECIPITIRAJUĆI čimbenici su oni koji provociraju nastanak duševnog poremećaja, odnosno prethode kliničkim znacima početka poremećaja. Precipitirajući su prije svega čimbenici okoline koji proizlaze iz fizičkog i emocionalnog okruženja osobe:
- različite obiteljske interakcije (ženidba, razvod, rođenje ili smrt u obitelji),
- interpersonalni odnosi (s prijateljima, susjedima, na radnom mjestu),
- drugo (financijsko stanje, tjelesna kondicija, bolesti, infekcije, kemikalije, lijekovi, sredstva ovisnosti, deficiti vitalnih tvari, fizički nedostatak)
Rang životnih kriza
